Uit de Wikipedia de nuttige informatie over de hoʻoponopono

Het creëren van een staat van nul

Na het overlijden van Simeona in 1992, schreef haar vroegere student en administrateur Dr. Hew Len met Joe Vitale een boek genaamd Zero Limits^[40] waarin verwezen wordt naar Simeona’s hoʻoponoponoleer.
Hew Len maakt er geen aanspraak op een kahuna te zijn. In tegenstelling tot Simeona’s leer komt het boek met het nieuwe idee dat de belangrijkste doelstelling van hoʻoponopono is om te komen tot ‘de staat van nul’, waar we onbegrensde mogelijkheden zouden hebben, geen herinneringen, geen identiteit.’^[41]

Om deze staat te bereiken die Hew Len ‘Zelf-I-Dentiteit’ noemt, moet men voortdurend de mantra herhalen: “Het spijt me. Vergeef me. Ik hou van je. Dank je.”^[42] Dit is gebaseerd op Hew Len’s idee van 100% verantwoordelijkheid,^[43] het nemen van verantwoordelijkheid voor de handelingen van iedereen, niet alleen die van jezelf.
Als iemand volledige verantwoordelijkheid zou nemen voor zijn eigen leven, dan is alles wat men ziet, hoort, proeft, aanraakt of wat voor beleving dan ook, de verantwoordelijkheid van deze persoon omdat het zich voordoet in zijn of haar leven.^[44]
Een probleem zou zich niet voordoen in de externe realiteit, maar in onszelf. Om onze werkelijkheid te veranderen, zouden we onszelf moeten veranderen. Totale verantwoordelijkheid, volgens Hew Len, gaat ervan uit dat alles bestaat als een projectie vanuit de persoon zelf.^[45] 
Hieronder de vertaling:

Thank you: Voor de les van het Universum
Please forgive me: Ik trek immers dit aan in mijn Leven dus heb ik nog iets af te ronden
I am sorry: Zo laat ik mijn verantwoording spreken
I love you: Is naar de ander en het goddelijke