Ja terwijl ik dit schrijf besef ik dat ik de lat hoog heb gelegd en dat het best een uitdaging is om te blijven sturen op het HIER EN NU!

Woensdag 15 mei was een regenachtige dag en Bonnie en ikzelf vertrokken met de auto naar ons mantra concert in Almere. Snatam Kaur is een fantastische Sikh zangeres die heerlijke meezingnummers maakt. Aldaar aangekomen bleek dat de parkeergarage vanwege de regen een paar centimeter vol met water stond en dat het een uitdaging was om met droge voeten en droge broek in de theaterzaal aan te komen. Het is gelukt, en terwijl ik dit schrijf besef ik “water zijn emoties” en die zaten bij ons beiden hoog. We hebben uit volle borst meegezongen en zijn echt helemaal vol met energie weer naar Haarlem gereden.

De volgende dag was er in de gemeente Brummen de mogelijkheid om in de commissie in te spreken over onderwerpen die niet op de agenda staan, ik had hiervoor 5 minuten spreektijd gekregen en had mijn speech goed geoefend. Mijn momentum was goed en duidelijk overgekomen de vraag die ik stelde was hulp en richting vragen bij het vinden van de boerderij voor de stichting Iedereen is Kind, geen vraag om geld maar om tips. Er werden vier vragen gesteld vanuit de gemeenteraad welke ik kon beantwoorden en verder zat ik die avond op de publieke tribune te wachten op iets wat niet gebeurde.
Dat voelde wel sip en verdrietig.

Tijdens een commissievergadering wat dit was, lopen uiteindelijk de raadsleden weg die geen onderwerpen van zichzelf meer hebben dus toen het uiteindelijk 22:30 was en de agenda afgetikt werd verliet ik het gebouw terwijl er eigenlijk geen aansluiting meer was met de mensen. Het voelde zoals ik al schreef sip en verdrietig, ik reisde naar Voorthuizen om te overnachten en ging de volgende dag naar Zutphen om bij vriendin Else in tranen uit te barsten, was dit het nou? Hoe ging het dan verder? Moest ik gewoon weer wachten?

Vrijdag 17 mei stond het tweede spiritueel café op het programma in Brummen en vol verwachting klopt mijn hart als ik de zaal weer inricht en wacht op wat er komen mag. Er komen drie bezoekers, we hebben een fijne avond met als thema welke krachtdier wil jou iets vertellen en we doen een meditatie en een voorstelrondje. Ik barst in tranen uit als ik vertel over de ervaring van die dag ervoor bij de gemeente Brummen maar voel ook direct het vertrouwen weer dat dit toch echt de weg is die voor mij ligt om te betreden. STAPJE voor STAPJE en EEN MET DE BRON