En zoals ik al eerder schreef was het een groots besef om terug te keren naar het HIER EN NU nadat zoon Julian rond 4 mei zo een heftige ervaring had meegemaakt. Hij is door het oog van een reuzennaald gekropen en dat besef maakt het nog indringender.
Mijn agenda was zo vol met leuke verplichtingen dat ook dat teveel werd. Op 26 mei werd Franklin 38 jaar en Julian volgde op 2 juni en werd 36 jaar. Er waren nog wat afspraken rondom de Golden Girls mijn zorg moeders mama en mrs. T. Ik had nog een leuk optreden vanuit mijn werk als vitaliteitscoach. Ondertussen wacht ik op de geboorte van het eerste kleinkind.
Maar eind mei was het zover, ik was te vaak en te veel en te weinig en te druk geweest.
Een groot rondje ZELFZORG moest er gemaakt worden. Koorts zei mijn lijf en nu ga je liggen. Ja ook dan weet ik wel wat mij te doen staat en met het volledige programma aan zorg voor mijzelf ben ik die hele week in mijn eigen lappenmandje gekropen en heb goed voor mijzelf gezorgd.
Terwijl ik dit schrijf op zondag 9 juni ben ik al weer hersteld en heb weer geleerd om sneller te luisteren naar mijn lichaam. Dat wat mijn zoon Julian aan het leren is op zijn 36e ben ik met mijn 61 jaar nog steeds aan het uitvinden.