Categoriearchief: blog

BLOG terug naar waar ik vandaan kom….1.

BLOG terug naar waar ik vandaan kom….1, door Nicole van Olderen
Amsterdam 20 september 2018

Er gebeurd veel de afgelopen dagen in mijn geschiedenis, vandaar mijn titel terug naar waar ik vandaan kom!

Gisteren een paar uurtjes door Amsterdam gezworven, dat is niet geheel de goede benaming want het eerste deel van de dag was ik met mijn collega’s van het werk en stapten wij in een luxe rondvaartboot om vanaf Amsterdam Noord naar de kade van het Museumplein te varen. Dat was als  de kers op de spreekwoordelijke taart, ook het weer zat ontzettend mee, een stralende donderdagmiddag met niet teveel wind en nog 20 graadjes op de temperatuurmeter.  Vanaf het IJ maakte de schipper er echt een toeristisch rondje van en hebben wij diverse prachtige grachten doorgevaren met even zoveel mooie panden die vaak alweer gesplitst zijn in drie woonlagen en even zo vele bewoners.

Amsterdam die kleurrijke smeltkroes van nationaliteiten laat ook zien dat de kleur van de bevolking niet blank of wit meer is, maar een mooie mengeling!

Ik weet nog goed in de begin jaren 70 dat er gekleurde mensen de samenleving inliepen en er óók in onze straten meer kleur en meer verandering kwam.

Vanuit de boot stapten wij het Museumplein op, vol toeristen, geen Nederlander te zien! En wie is die Nederlander dan? Nou dat is iemand met een praktische rugzak op of een kind erbij op een fiets, of een oudere met een rollator, of twee vriendinnen samen die op een kleedje een boek bespreken of een lunch happen. Ja ik begrijp dat ik tijdens kantoortijden een ander beeld heb van de stad dan na 19.00 uur als iedereen weer onderweg is naar huis of nog later dan dat!
Toeristen zijn nodig zeker te weten onze gids in het Vincent van Goghmuseum vertelde dat het Van Gogh op de tweede plaats staat bij de toeristen en dat is van belang voor de omzet van de tickets op mijn kaartje stond € 18,- en ik begrijp dat er 2 miljoen bezoekers zijn geweest afgelopen jaar.

Onze gids, Claudia Marcu, is een Roemeense dame die voor ons een zeer informatieve rondleiding heeft samengesteld over het leven van Vincent van Gogh die slechts 37 jaar is geworden en zichzelf van het leven beroofde.  

Claudia doet mij denken aan Ruxandra uit de serie de familie Kruijs, RTL4 zondagavond, zij spreekt hetzelfde Nederlands.
Zij had voor ieder van ons een oortje waardoor zij via een microfoon de informatie met ons deelde. Fantastisch!! Als je daarvoor kunt kiezen DOEN!! We liepen door de verschillende zalen en verdiepingen en je kon rustig de schilderijen langslopen tussen alle toeristen door en haar toch verstaan!

Ik heb wat foto’s van zijn laatste werk gemaakt in het jaar van zijn opname in een psychiatrische kliniek, tevens het jaar waarin hij meer dan 70 schilderijen heeft gemaakt.

Blog over oranjetompouce, gaswinning en smudgen

Koningsdag -3-

Ik vertrek opnieuw van huis met een lege rugzak en extra centjes want ik houd de traditie in ere dat ik “altijd” een oranjetompouce van banketbakkerij Michel wil eten en het liefst dan met een lekker eigen gezet kopje koffie, dus ik huppel weer door de Grote Houtstraat en zie steeds weer nieuwe mensen en vrolijkheid om mij heen, de bakker is slechts van 09.00 – 11.00 uur open maar gelukkig heeft hij voor mij nog een tompouce te koop, voorzichtig zet ik ‘m onderin mijn rugzakje en draag deze alsof er eieren in zitten voorzichtig over straat.

Terwijl ik naar huis loop zie ik een prachtige stapel met gloednieuwe kussenhoezen met binnenkussen erin en met rits, twee voor 5 euro, ja ik kan deze kussens zo goed gebruiken om weer een kleuraccent in de huiskamer aan te brengen dat ik het gewoon heb gedaan. Tevreden loop ik naar huis en ga nog even uitvoerig kijken bij Erica mijn buurvrouw uit de steeg die ook caterings verzorgd en een prachtige collectie grote schalen in de verkoop heeft, ik kom thuis en pak voldaan alle spullen uit, ik heb zelfs de eerste aankopen al even in de wasmachine gehad op een 20 minutenwasje zodat het nu “mijn” kleding is.
Ik ga eerst koffie drinken en zet de televisie aan (ik maak gebruik van de pauzeknop) want ja, ook ik wil weten wat Maxima dit jaar aan heeft en de drie meisjes terwijl ze in Groningen zijn, de provincie van de aardbevingen en de gaswinning.
Ik zit heerlijk met mijn kopje koffie en te smullen van mijn oranjetompouce terwijl ik som de wandeltocht even op snel vooruitspoelen zet, ik zie dat de Koning bij het podium van de gaswinning is aangekomen en luister aandachtig naar het verhaal van de bewoners van de getroffen gebieden.
Ik voel dat ik erg emotioneel wordt van hun verhaal en begrijp bij mijzelf dat dit komt omdat ik recentelijk een documentaire heb gezien over de gaswinning in Groningen. Wisten jullie dat wij sinds 1963 onvoorstelbaar grote hoeveelheden gas hebben gewonnen uit de Groningse grond en dat de opbrengsten allemaal in Nederland zijn gebleven.
Het is zeer terecht dat de Nederlandse overheid voor de gevolgen van de gaswinning verantwoordelijk is, het is fijn om te horen dat er in ieder geval betere communicatie is tussen de getroffen bewoners en de uitvoerende instanties.
Na mijn kopje koffie pak ik mijn bakje met salie en steek dat in de brand, de wolkjes van de brandende salie gebruik ik om de gekochte spullen te schonen/ smudgen van de energie van de vorige eigenaars. Zoals de cd’s en het bontje die kunnen allemaal niet in de wasmachine.

Blog -3- door Nicole van Olderen 27 april 2018

Blog over Tupperware en ontmoetingen

Koningsdag -2-

Ik huppel door de Grote Houtstraat en kom bij de kraam die er vorig jaar of het jaar daarvoor ook stond met die prachtige lappen stof en handtassen, die zijn er nu niet, maar ik zie wel een prachtig stukje bont, een echte kraag, superzacht en natuurlijk ZWAAR VERBODEN, maar… het beestje is al vele jaren geleden hiervoor geofferd en ik zou er heel graag een nieuwe bestemming aan geven, dus ik heb een bod gedaan van 5 euro op het bontje en zowaar in de rugzak.
Ik begin wandelend al hele coutureplannen te ontwikkelen terwijl ik echt nog genoeg andere plannen op de plank heb liggen. Ik loop langs Albert Heijn en zie Mihai staan onze Straatjournaalverkoper, vorige jaren verkocht hij rozenjam en honing, samen met iemand anders vragen wij waar de jam is gebleven en hij  begrijpt dat wij volgend jaar weer jam en honing willen kopen.

Om de hoek op de Raamvest begint eigenlijk de drukte aan beide zijden staan de uitstallingen al klaar en ik loop en duik af te toe even door de knieën. Ineens zie ik een paar blauwe Allstars gympen liggen en het is feest het is mijn maat, ik wil gaan zitten op een krukje om ze even te passen en ik tref tegelijkertijd mijn allerliefste Brigitta, die ik gisteren nog had willen bellen om te vragen of ze richting Haarlem zou komen en ja hoor, ze is er gewoon, en we spreken af dat ze later die ochtend koffie komt drinken.
De gympen passen en mogen voor 7 euro een plekje in mijn rugzakje.

Ik loop verder en kom bij een grote uitstalling van o.a. Tupperware en ja als kenner en verzamelaar valt mij oog altijd op Tupperware. Dus ik loop de uitstalling in met echt heel veel spullen, en ik vraag aan de jonge meiden hoe ze aan al die spullen komen blijkt hun  moeder slechts 3 weken geleden te zijn overleden op leeftijd van 56 jaar na twee jaar kanker. Maar hun mama hield zo van de Koningsmarkt dus hebben de dochters een gedeelte van de inboedel te koop staan.
Ik koop met veel liefde twee kleine meeneembakjes en struin tussen de cd’s en trakteer mijzelf op een aantal cd’s als toevoeging aan de collectie, ja ik hoor Dick al weer zeggen, alles kan ook zo van het internet, maar ik heb ook inspiratie door het vasthouden van een cd, ik ben een beetje oldschool, misschien. En terwijl ik in de boekendoos het boek van Christiane Beerlandt tegenkom wat ik voor 5 euro mag overnemen is mijn rug zakje vol en mijn centjes zijn op. Ik huppel naar huis en ga samen met Brigitta koffie drinken.

Blog -2- door Nicole van Olderen 27 april 2018

Blog over kleren, kleuren en sjaals.

Koningsdag -1-

Yes! Het was stralend weer vanmiddag, het volk heeft zich fantastisch vermaakt hier in de Haarlemse binnenstad.

Ik was al vroeg uit de veertjes want voor/onder mijn slaapkamerraam wordt om 06.30 al aardig geroezemoesd. De kramen worden neergezet en de eerste verkoopkreten hoor ik al zachtjes mijn bed in dwarrelen.

Hoppetee eruit dus! Dit jaar geen kraam buiten maar een pyjamadagje. Zo heb ik het in ieder geval met mijzelf afgesproken. Dus een oranje outfit aan en stevige wandelschoenen, een extra borstrokje (vestje), oranje lippenstift en de zeer oude dubbel gevoerde fleecejas even afgeschuierd zodat er geen kattenhaartjes en ander zuks meer opzitten. Kleingeld en wat briefjes ( 30 euro) mee en het beschaafde formaat rugzak op.

Tralalala het is nu 07.45 uur en buiten kom ik meteen Jacqueline de buurvrouw van verderop tegen, zij is een van de trekkers van het project plantenbakken i.p.v. fietsen in de steeg. En afgelopen weekend was het zover, de “opzomerdag” was er weer een evenement wat 2x per jaar wordt georganiseerd in onze wijk en waarbij de bewoners hun straatje schoonmaken en opleuken met plantjes en later met elkaar gaan lunchen met live muziek erbij. Wij waren niet thuis maar ik had al wat voorwerk gedaan, alle peuken weer tussen de straattegels uitgepunnikt en een kapotte plantenpot vervangen voor een nieuwe, en natuurlijk weer eens geveegd.

Ik geef Jacqueline een groot compliment want zowaar zijn er dit jaar drie plantenbakken in de straat gemetseld en voorzien van planten – boompjes – struiken uit de eigen tuin van Jacqueline. Het ziet er groen en leuk/vrolijk uit, en het aantal fietsen wat in de steeg gezet kan worden wordt hierdoor minder, dat maakt onze steeg een trotse steeg.  Ik loop samen met Jacqueline de Grote Houtstraat in en zie mijn buurman Wiep staan met een kraampje dit jaar, hij is een gezelligerd en heeft altijd wat te vertellen naast hem staan de andere buren uit de steeg, het stralende damestrio Ella en vriendinnen. Ieder jaar een grote kraam met bergen dames en herenkleding voor 1 euro, dus heb ik even een pitstop gemaakt en alvast drie items terug naar huis gebracht.

Ik begin opnieuw met een lege rugzak de straat in te lopen en kom bij een rijtje dames en meiden die een leuke hoeveelheid maatje 38 en schoenmaatje 38/39 hebben, jammer! Maar goed er zijn wel sjaals en ik zie een prachtig vestje en krijg meteen een plan om daar iets mee te gaan doen. Ik koop het vestje met het plan om daar een tasje van te gaan maken en de sjaals, een goede sjaal is altijd fijn om erbij te hebben en sinds ik mijn lezing over kleur en chakra’s heb gegeven maak ik gebruik van mijn collectie sjaals om het effect van kleur op de mens te laten zien, dus een extra sjaal  en dan vooral in een andere kleur komt altijd van pas.
Ik vraag of de jonge dame de sjaals in mijn rugzak stopt terwijl ik 3 euro afreken.

Blog -1- door Nicole van Olderen 27 april 2018

 

Toeval of valt het mij toe?

Haarlem, 16 januari 2018
Vorige week woensdag reden wij in de avond over de snelweg met Radio 2 aan, “de Staat van Stasse”, gezellige stem, leuke muziek en de mogelijkheid om in te bellen, om je verhaal te vertellen. Zo gezegd zo gedaan, vele keren probeerde ik te bellen maar kreeg een dode lijn. We reden langs Hilversum richting Muiden en ik belde opnieuw en BAM ik zit opeens live in de uitzending, ik vertel dat ik een bijzonder beroep heb “ik ben Medium”! Er ontstond een interessant gesprek en daarna wilde het team mijn gegevens even noteren. WANT er was al langer een plan of idee om “iets” met spiritualiteit te doen.

Zo gezegd zo gedaan ik werd de volgende dag opgebeld door een van de Angels, het dreamteam van Stefan. Ze hebben teamoverleg en dan hoor ik volgende week meer.
En weer even wachten dus…. ondertussen dromen maken over een wekelijkse bijdrage leveren of een maandelijkse thema-avond, een ritje Hilversum is zo gedaan vanuit Haarlem.

En vandaag is het dan zover, dinsdag 16 januari werd ik gebeld of ik vanavond een spirituele bijdrage wil leveren voor het luisterend publiek, om hun dank te betuigen voor de nominaties:
het programma voor de Gouden Radio Ring
Stefan Stasse voor de Zilveren Radio ster.
DUS allemaal luisteren of kijken vanavond naar mijn éérste LIVE Radio uitzending op Radio TWEE door heel Nederland en ver daarbuiten te beluisteren via de gewone radiozenders en via internet.
Je kunt bij mij terecht voor een levensvraag, inzicht op je levenspad of een kijkje in de toekomst.

Ik  neem mijn kaartendeck mee, en maak gebruik van de numerologie en mijn mediumschap.

http://radioplayer.npo.nl/radio2/


Blog over tasjes en regenbuien

En zo was ik afgelopen donderdag in Amersfoort voor een landelijke bijeenkomst voor Arbo-preventiemedewerkers.

En aansluitend had ik bedacht om bij Ellen Engelman in Amersfoort langs te gaan, tenslotte was zij net samen met haar dochter Roos een nieuwe winkel met kleurrijke schoenen en jurken en tasjes begonnen, een vriendin zij nog met een glimlach en licht vermanende vinger “en geen tasjes kopen hoor”, tussen ons gezegd daar had ik nog niet over nagedacht. Ik houd van tasjes en ik heb er meestal wel een die past bij wat ik draag, maar de meeste tasjes zijn mij zo aan komen waaien zeg maar.

Het was dus die warme donderdag waarna er een front van regenbuien en donders over Nederland zou gaan trekken. Terwijl ik heerlijk voor de regen binnen was en in The Little shop of Colours een kopje koffie dronk trok er een donders en bliksems front over Amersfoort. Ik telde mijn zegeningen, gezellig even bijpraten, na de file vertrekken, nu het onweer daarna frisse lucht!
Zo heb je alweer drie zegeningen in de hand!

Terwijl ik een minutieus rondje loop door de winkel zie ik ook een rek met mooie, originele en bijzondere herenoverhemden hangen, mijn vraag of ze ook getailleerd zijn wordt beantwoord met ze komen uit Italië en Nederland en zijn ook getailleerd.
En pardoes echt niet op de bovenste plank maar ergens iets verscholen hing zij op mij te wachten dat ene tasje waar mijn hartje sneller voor zou gaan kloppen zij wisten dat daar boven natuurlijk al lang. Een koddig klein tasje met voldoende ruimte voor foon, lippenstift, visitekaartjes, spiegeltje, zakdoek en sleutels. Precies zo eentje zou ik nodig hebben op zaterdag 5 augustus in Amsterdam. De befaamde Gayparade staat weer op onze agenda om te gaan bezoeken. En de prijs was ook al zo klein, nog onder de 10 eurios. Een grijns breekt door op mijn gezicht en hierbij presenteer ik mijn nieuwste aanwinst. De regenboogtas.
En natuurlijk met een hartelijke groet van Ellen en haar dochter Roos. Bezoek deze winkel eens in het centrum van Amersfoort een mooie stad om een dagje te gaan winkelen en de historie van de stad te verkennen.
Nicole van Olderen, 22 juni 2017

Blog over leven en sterven

Deze week maakte ik een reis door het verleden, ik was aan het werk op een Zomerfestival in Bloemendaal en heb vele mooie korte kaartleggingen en numerologieconsulten mogen geven aan de mensen op dat Festival. Daarna ben ik even met de fiets een rondje gaan rijden. In het buurtje is ook een klein winkelcentrum en volgens mijn geheugen zou Sil daar nog steeds met zijn broodjeszaak moeten zitten. Ik fiets traag door de winkelstraat het is die warme week in juni snap je (25-27 graden).
Ik mijmer even diep in mijn geheugen en kom terug bij 1983 de periode dat ik vanuit Amsterdam naar Haarlem emigreerde. Samen met mijn man werkte ik in de videotheek van Miep en Loek Brons en wij woonden in de bedrijfswoning erboven.
Een van onze klanten in de videotheek was Sil, Sil van Hasselaer groots in omvang, groots in lengte en groots van hart. Sil kwam binnen en dan kwam hij ook binnen, hallo schat, dag lieverd, hahaha, zijn lach vulde de videotheek. Sil was de eigenaar van “broodje van Sil” een broodjeszaak aan de Raaks onder de toenmalige parkeergarage. Een buurtplek, een samenkomst, een feestje als je bij Sil een bakkie kwam drinken was er altijd wel wat te bespreken of te proeven. Met “een toefje” huisgemaakte mayo erbij of een eigengemaakt “balletje”. Sil werd een goede “huisvriend” en wij brachten videobanden bij hem thuis toen hij door ziekte even op de bank moest, hij verzorgde de catering bij vele van onze vrienden en schepte dan natuurlijk zelf in vol ornaat met koksmuts op de lekkernijen uit. Sil is vele jaren met Jans getrouwd en zij woonden volgens mij in Zandvoort.
1 augustus 2012: Bloemendaal – Sil van Hasselaer verkocht ruim 23 jaar lang zijn broodjes aan de Raaks. Nu zit hij alweer vijf jaar in Bloemendaal met Pico Bello. Volgende week viert Sil deze verjaardag met verwennerij voor zijn klanten. Feest aan de Bloemendaalseweg 24.

Eenmaal aangekomen bij de broodjeszaak in Bloemendaal keek ik naar binnen en zag dat het er nog hetzelfde uitzag, echter er stond een jongeman achter de toonbank, ik spreek hem aan en hij vertelt mij dat Sil is overleden. Ik heb op internet gezocht om daarover meer te vinden maar dat lukt mij niet? Dat frustreert mij omdat ik hiermee mijn verhaal niet compleet kan krijgen, dit weekend zal ik er even voor gaan zitten en uitzoeken wat en wanneer.

Blog door Nicole van Olderen, Haarlem 22 juni 2017.

 

Over rouw, sterven, begeleiding en aandacht

Zo ben ik vorige week naar een seminar Aandacht voor Sterven geweest dat is jaarlijks op 24 mei.

Er werd gesproken over de vier gelaagdheden van de mens tijdens het stervensproces. Fysiek – emotioneel – mentaal – spiritueel.
Vier sprekers brachten de vier lagen onder woorden, daarbij kwam in een half uur per spreker niet alles uit de verf om het zo maar te schrijven. Er was ook een zangeres zij opende het seminar en omdat het thema aandacht voor sterven is verwacht ik een rouwlied. Echter de Nederlandse tekst sloot daar niet bij aan, zij wilde ons welkom heten met haar lied en daardoor dwarrelde de tekst een beetje door de ruimte.
Er waren 450 deelnemers gekomen naar het Bomencentrum in Baarn, voornamelijk uitvaartbegeleiders, verpleegkundigen en verzorgers uit de hospices. Er was een boekentafel en genoeg ruimte en tijd om met elkaar in gesprek te komen, iedereen droeg een naamkaartje zodat je ook zag hoe iemand heette en wat zijn of haar beroep was. Er waren trouwens bijna geen mannen, de zorgwereld en de uitvaartwereld bestaan vermoedelijk voornamelijk uit vrouwen!
Toch zal ik er volgend jaar weer naartoe gaan, ik heb natuurlijk “iets” met sterven en het werk eromheen.
Link naar de organisatie: http://www.landelijkexpertisecentrumsterven.nl/

Meestal kom ik met mensen is gesprek als er al iemand overleden is, dan wil die persoon via mijn mediumschap nog even met de overledene in gesprek, soms zijn er nog dingen die niet gezegd zijn, of wil de persoon vragen of de uitvaart goed verlopen is en of er rust is aan die andere kant en bijvoorbeeld nog een goed gesprek hebben over het geleefde ziektebed. Er zijn vele redenen om met mij in gesprek te gaan, je kunt ook levensvragen hebben die niet over een overledene gaan, maar juist over jezelf en hoe jij met de dingen in het leven omgaat.
Dan gaan we samen kijken en luisteren naar wat de gidsen en “het Veld” vertellen over de keuzes en de mogelijkheden.
Het is van belang om te weten dat jij altijd de juiste keuzes maakt, soms heb je een omweg nodig om inzichten te krijgen of de juiste mensen tegen te komen om daarna weer een ander pad in te slaan. Niets is voor niets, soms duurt het even voordat we dat inzien!!

Link naar Ineke Smit uitvaartverzorging

Haarlem 2 juni 2017

Over verdieping en verankering, oude wijsheid en verbinding.

Afgelopen weekend ben ik naar een vrouwenweekend van Peruquois geweest, twee dagen van 12.00 – 18.00 uur met 150 vrouwen van alle leeftijden.

Dit is het verslag van zondag!

Ik heb zaterdagnacht heel diep geslapen en zondagochtend kwam “Weerstand en Verlangen” langs.

Zal ik deze tweede dag ook gaan of blijf ik thuis en ga ik naar Dick. Natuurlijk toch in de auto gestapt naar Amsterdam en terugkijkend ben ik blij met mijn beslissing om voor verdieping en verankering te gaan!
Ook de tweede dag werden bij verschillende vrouwen weer nieuwe lagen afgepeld. Via zingen, mediteren, dansen, schudden en klanken komt het huilen, jammeren, diep verdriet, oude trauma’s en blokkades los met oerkracht waarbij de dames die de “spacekeepers” waren iedereen begeleiden in haar proces.

Mooi voor mij om te ervaren dat ik op mijn plekje in de zaal de energie kon steunen in haar werk, en dat ik blij voor mijzelf was en zag dat ik dit station al geleefd heb. Mijn tranen heb ik wel laten stromen zeker op het moment dat wij een lied voor de Yoni zongen waarbij de bewegingen mij lieten voelen wat mijn positie in mijn vrouwenlijn is en heb ik gehuild voor de preutsheid van mijn oma en mijn moeder en de bevrijding die ik nu al op mijn 54ste levensjaar mag ervaren rondom seksualiteit en sensualiteit.

Ik heb ook ervaren dat het belangrijk is om je baarmoeder en je yoni en de verbinding tussen je baarmoeder en je Hart te activeren en je borsten daarbij te betrekken. We deden verschillende oefeningen om de spiergroepen van de baarmoeder en de yoni te trainen door middel van ademhalen en aanspannen of bewegen en daarbij je handen op je buik te leggen en te voelen welke verbindingen opnieuw gemaakt kunnen worden.
Het was mooi om te ervaren dat ik mij nu meer gegrond voel en dat ik mijn ademhaling-energie door mijn yoni omhoog kan laten stromen via mijn baarmoeder naar mijn hart en mijn borsten.

Dat zijn krachtige methodes om de hedendaagse moderne vrouwen meer in hun kracht te laten komen.

Je voelt je letterlijk sterker worden, en ook die oefeningen maakten bij verschillende vrouwen om mij heen van alles los, want geloof mij maar er zit nog heel veel leed verstopt in de vrouw van tegenwoordig, wij zijn niet grootgebracht met openheid en verbondenheid met je vrouw-zijn, ook de jongere generatie van 20ers en 30ers die er waren hebben nog veel ballast mee gesjouwd. Fijn dat ook deze zondag weer met een cirkel afgesloten werd waarbij wij dicht tegen elkaar aanstonden en onze wensen en intenties voor de toekomst als zaadjes in onze baarmoeders plantten en wiegden tot we bijna omvielen. Dank aan alle vrouwen met wie ik deze ervaringen mocht beleven en wie weet tot ziens!

Haarlem,  1 juni 2017

Over vrouwen – samenzijn – vrouwenkracht – yoni werk en baarmoeders

Afgelopen weekend ben ik naar een vrouwenweekend van Peruquois geweest, twee dagen van 12.00 – 18.00 uur met 150 vrouwen van alle leeftijden.

Dit is het verslag van zaterdag!

Zingen en mediteren en dansen en schudden en ademhalen en ga zo maar door. We werden zaterdag bij binnenkomst gesmudged dat betekend dat je auraveld met de rook van een bakje smeulende salie en een verenkam doorgekamd wordt en je daardoor zuiver de ruimte betreedt waar wij met elkaar de tijd gaan doorbrengen.

De ontvangst was hartelijk er stond een uitgebreide theetafel met gratis heet en koud water en heerlijke theezakjes en er lagen prachtige bananen voor de eventuele trek. Er waren verschillende winkeltjes waar allerlei vrouwelijke zaken verkocht werden daarover later meer. De workshopruimte was supermooi ingericht ronde vorm, mooie kleden langs de wanden, prachtige vaas met bloemen en een podium voor Peruquois. Ik zocht mijn eigen plekje met kleedje en kussentje en vestje en flesje water, precies op die plek die voor mij goed voelde, recht tegenover de microfoon op het podium maar niet te dichtbij, je weet maar nooit….
Toen iedereen er was en Peru ons welkom heette vroeg zij of iedereen wat dichterbij wilde komen er was nl. een ruimte rond het podium van zeker 1,5 meter die niet bezet was dus hoppa iedereen weer in beweging en hudje bij mudje op elkaar lekker vooraan zitten, nou dat deed ik dus niet! Ik zat naast een leuke buurvrouw die als enige 30 weken zwanger was en samen hebben wij diverse oefeningen gedaan.
Dag 1 bestond voornamelijk uit samenwerken met een persoon die je nog niet kende, wij waren blij met elkaar! Fijn ook voor mijzelf dat Francoise (de buurvrouw) ook al veel met zichzelf gewerkt had, zodat wij op gelijkwaardig niveau met zijn drietjes (de baby is een meisje) in de energie aan het werk waren. We sloten de zaterdag af met elkaar in een heel grote cirkel en stonden superdicht tegen elkaar een heel mooi en krachtig lied te zingen, er wordt ook veel gewerkt met de kracht van de ademhaling, doe je mond maar eens heel wijd open en laat je adem dan met een geluid, een klank los en doe dat een minuut of zo of 30 keer, dan merk je dat er wat los komt via je stembanden, dat is een vorm van ontspanning die wij in het Westerse wereldje niet meer herkennen. Een andere vorm van ontspanning gaat via de Yoni (mooi woord voor vagina), bij het winkeltje werden diverse hulpmiddelen verkocht ik noem het jade ei, of de massagestaaf. Nee niet die wij vroeger in de Wehkampgids zagen staan met een plaatje erbij van een vibrator tegen iemands wang aan, maar een ei van jade of rozenkwarts of amethist en dat breng je in je yoni in en daarmee kun je je spieren trainen en leren spannen en ontspannen. Die massagestaaf breng je ook in maar daarmee kun je ook de buitenkant van je yoni masseren en de schaamlippen en de venusheuvel om de doorbloeding van het gehele gebied te stimuleren.
Lees mijn volgende blog over verdieping en verankering, oude wijsheid en verbinding voor het verslag van zondag.

Organisator van het event https://heartfire.nl/
Informatie over het jade ei en en massagestaaf bij: Jolanda Klaassen

Haarlem, 31 mei 2017