Afgelopen weekend ben ik naar een vrouwenweekend van Peruquois geweest, twee dagen van 12.00 – 18.00 uur met 150 vrouwen van alle leeftijden.
Dit is het verslag van zondag!
Ik heb zaterdagnacht heel diep geslapen en zondagochtend kwam “Weerstand en Verlangen” langs.
Zal ik deze tweede dag ook gaan of blijf ik thuis en ga ik naar Dick. Natuurlijk toch in de auto gestapt naar Amsterdam en terugkijkend ben ik blij met mijn beslissing om voor verdieping en verankering te gaan!
Ook de tweede dag werden bij verschillende vrouwen weer nieuwe lagen afgepeld. Via zingen, mediteren, dansen, schudden en klanken komt het huilen, jammeren, diep verdriet, oude trauma’s en blokkades los met oerkracht waarbij de dames die de “spacekeepers” waren iedereen begeleiden in haar proces.
Mooi voor mij om te ervaren dat ik op mijn plekje in de zaal de energie kon steunen in haar werk, en dat ik blij voor mijzelf was en zag dat ik dit station al geleefd heb. Mijn tranen heb ik wel laten stromen zeker op het moment dat wij een lied voor de Yoni zongen waarbij de bewegingen mij lieten voelen wat mijn positie in mijn vrouwenlijn is en heb ik gehuild voor de preutsheid van mijn oma en mijn moeder en de bevrijding die ik nu al op mijn 54ste levensjaar mag ervaren rondom seksualiteit en sensualiteit.
Ik heb ook ervaren dat het belangrijk is om je baarmoeder en je yoni en de verbinding tussen je baarmoeder en je Hart te activeren en je borsten daarbij te betrekken. We deden verschillende oefeningen om de spiergroepen van de baarmoeder en de yoni te trainen door middel van ademhalen en aanspannen of bewegen en daarbij je handen op je buik te leggen en te voelen welke verbindingen opnieuw gemaakt kunnen worden.
Het was mooi om te ervaren dat ik mij nu meer gegrond voel en dat ik mijn ademhaling-energie door mijn yoni omhoog kan laten stromen via mijn baarmoeder naar mijn hart en mijn borsten.
Dat zijn krachtige methodes om de hedendaagse moderne vrouwen meer in hun kracht te laten komen.
Je voelt je letterlijk sterker worden, en ook die oefeningen maakten bij verschillende vrouwen om mij heen van alles los, want geloof mij maar er zit nog heel veel leed verstopt in de vrouw van tegenwoordig, wij zijn niet grootgebracht met openheid en verbondenheid met je vrouw-zijn, ook de jongere generatie van 20ers en 30ers die er waren hebben nog veel ballast mee gesjouwd. Fijn dat ook deze zondag weer met een cirkel afgesloten werd waarbij wij dicht tegen elkaar aanstonden en onze wensen en intenties voor de toekomst als zaadjes in onze baarmoeders plantten en wiegden tot we bijna omvielen. Dank aan alle vrouwen met wie ik deze ervaringen mocht beleven en wie weet tot ziens!
Haarlem, 1 juni 2017