Uit de andere Krant van 28-05-2022
Verplichte kindervaccinatie in Malawi in het jaar 2015 tegelijk met het verbod op thuisbevallingen zorgde ervoor dat alle geboren kinderen direct vaccinaties voor BCG (tuberculose) toe gediend kregen. Arjen woonde toen in Malawi en bemerkte in de jaren na 2015 dat de kinderen direct te relateren klachten kregen die terug te koppelen waren aan de gegeven vaccinaties.
Een zeer indrukwekkend verhaal van Jacqueline en haar zoon Niek.
Wil je meer informatie, hulp of advies?
Mail naar info@fagengeorgie.nl
Hallo.
Mijn naam is Jacqueline ik ben moeder van een meervoudig gehandicapte zoon Niek van 24 jaar. Begin vorig jaar begon voor Niek met een longontsteking waarbij hij in het ziekenhuis terecht kwam. Hij was heel ziek en kreeg een antibiotica via infuus. Hiervan knapte hij gelukkig op. Maar het bleef zorgwekkend. Elke keer kreeg Niek vanuit het niets hoge koorts. Hij had steeds veel last van slijm. Veel antibiotica kuren volgden maar niets hielp. In september is zijn slijm onderzocht en werd de pseudomonas bacterie gevonden. Niek moest snel opgenomen worden er moest weer antibiotica via infuus gegeven worden. Niek zag vuurrood van de koorts. Slijm kwam weer opzetten. Vreselijk angstig. Artsen zeiden dat Niek echt heel ziek was. Er volgde een slecht weer gesprek dat deze antibiotica nu gelukkig hielp maar dat de bacterie daardoor slechts in slaapstand was en niet dood was.
Slaapstand van de bacterie
Elke keer als Niek minder weerstand zou hebben zou de bacterie weer op kunnen vlammen. En als de antibiotica niet meer zou aanslaan dan zou het einde verhaal zijn. Dan konden ze niets meer voor hem doen. In oktober lag Niek alweer in het ziekenhuis met dezelfde klachten. Elke week werd Niek ziek. Dit kon zo niet langer. Uit pure wanhoop ben ik gaan zoeken op internet naar geneesmiddelen tegen de pseudomonas bacterie.
Kliniek in Georgië
Zo kwam ik in contact met de Eliviakliniek in Georgië. Daar hoorde ik dat Niek zeker baat zou kunnen hebben bij bacteriofagen. Na heel veel erover gelezen te hebben besloot ik Niek te gaan behandelen met fagen. Ik kreeg een kuurbehandeling op afstand en gaf hem zelf de behandeling. Eerst 20 dagen dan 2 weken wachten en daarna nog eens 10 dagen.
De eerste week zagen we al verschil.
De oude vrolijke Niek kwam weer tevoorschijn. Begin januari was de behandeling klaar. Hij had deze maand geen koorts meer. In februari kwam er even koorts opzetten en heb ik hem nog 5 dagen behandeld met fagen.
Sindsdien gaat het super goed met Niek. Geen koorts meer en heel vrolijk. Dat maakt mij zo gelukkig. Ik ben ervan overtuigd dat de bacteriofagen zijn leven gered hebben. Dus deze medicatie moet ook naar Nederland komen. Het red levens.
Liefs Jacqueline
Van de website van Want tot Know
Het Eliava instituut in Georgië is al sinds de jaren twintig van de vorige eeuw met de bacteriofagen-techniek bezig. Het instituut in Tblisi is in 1923 opgericht en het is daar op dit moment nog steeds heel normaal dat je voor een fagenbehandeling kiest. Georgiërs worden op deze manier al tientallen jaren lang, behandeld voor de meest uiteenlopende kwalen. En nu zijn daar sinds een paar jaar vanuit Amerika, Frankrijk, India, Zwitserland en zelfs uit Uruguay patiënten bijgekomen, die als laatste redmiddel voor een fagentherapie kiezen. Zij komen uit landen waar antibioticagebruik buitensporig is en resistentie daardoor ook.
Antibiotica-resistentie staat in de top drie van de meest zorgelijke ontwikkelingen in de wereld, ook al wordt er dan niet zo veel aandacht aan besteed. Wereldwijd sterven ca. 700.000 mensen per jaar aan infecties waar geen middel meer voor is..! De WHO, de World Health Organisation, roept al jaren op tot actie, maar wereldwijd gaat het gebruik van antibiotica voor oneigenlijk doelen (bijv. preventie) nog steeds volop verder. Vooral in landen waar gezondheidszorg nog feitelijk in de kinderschoenen staat.
Maar ook in Nederland hebben we daardoor steeds meer last van de beruchte en agressieve ziekenhuisbacterie MRSA (Methicilline Resistente Staphylococcus Aureus) Deze agressieve bacterie hebben we in Nederland gelukkig nog redelijk goed in de hand omdat ziekenhuizen in Nederland erg op de verspreiding en hygiëne letten. En deze MRSA slaat toe als de weg naar de binnenkant van het lichaam wordt vrijgemaakt, zoals op de operatietafel of als je een infuus krijgt of hebt toegediend gekregen.